Azmak Tekne Turu Nereden Kalkıyor? Bir Günü Hatırlayarak…
Bazen, hayat bizi öyle bir anın içine atar ki, her şeyin ne kadar anlamlı ve derin olduğunu fark ederiz. O anı yaşadıkça, küçük bir şey bile bütün bir günü hatırlamaya yetebilir. İşte ben de o anlardan birini yaşadım, Azmak Nehri’nin mavi sularında. O gün, sadece tekne turunun nereden kalktığını öğrenmeye gitmedim, bir sürü duyguyu, unutulmaz anıyı ve küçük bir hayal kırıklığını da yanımda götürdüm.
Bir Sabah Uyandım: O Gün
Kayseri’nin kasvetli havası, o sabah içimi karartmıştı. Hava, bir türlü güneşin ışığını aralayacak gibi değildi. Kafamda, İstanbul’dan gelen eski bir arkadaşımla yapılacak o güzel tatil turu vardı; Azmak Nehri’nin sakince akan suyunun üzerine süzülen tekneler… İşte tam da o tur! Yıllardır duyduğum, ama hiç gidip deneyimlemediğim o meşhur tekne turu. “Azmak tekne turu nereden kalkıyor?” diye sorarken, içimdeki heyecanı gizlemeye çalışıyordum ama bir yandan da belki o kadar basit bir şeyin bile ne kadar anlam taşıyabileceğini bilmiyordum.
Uyanır uyanmaz, o günü planlamaya başladım. Sabah çayımdan sonra, telefonumdan kısa bir araştırma yaptım. Azmak tekne turunun kalktığı yerin Akyaka olduğunu öğrendim. O kadar çok heyecanlandım ki, bir an, sanki yıllardır beklediğim bir şeyi bulmuş gibi hissettim. Bütün vücudumda bir huzur dalgası hissettim. Ama o an, bir şey oldu… Telefonumda açtığım sayfa, önümdeki her şeyi sildim gibi oldu. “Tekne turu saat 10’da başlıyor” yazıyordu. Ama içimde bir hayal kırıklığı belirdi. Yolda, nehrin kenarında geçireceğim o anlar, hep geceyi bekleyecekmişim gibi hissettirdi. Hani hep planlar yaparsınız, ama bir şeylerin eksik olduğunu hissedersiniz ya… işte öyle bir şeydi.
Azmak’a Gidiş
Akyaka’ya varmak için her adımımda içimde biraz daha huzur vardı. Belki Kayseri’deki gri duvarlar yerini yeşil ağaçlara, rengarenk çiçeklere bırakıyordu. Belki de yolda geçen her dakika, içimdeki umutları tazeledi. Yavaşça ilerlerken, bir tekneye yaklaşmaya başladık. Ah, işte o an! Nehrin kenarına varınca gözlerim parladı, denizin yansıması güneşin ışığına karışmıştı. Azmak tekne turu bu kadar özel olamazdı, dedim. Ve o kadar sabırsızdım ki… neredeyse başlamadan anın tadını almayı istedim. Sanki o teknede olacağım an, tüm dünya duracak ve sadece ben var olacağım. Nehrin rüzgârı, hafifçe yüzümü okşadı ve kaybolan tüm düşüncelerim bir anda bu küçük ama özel anın parçası oldu.
Duygular Arasında Süzülürken
Tur başladığında, her şey unutuldu. Azmak Nehri’nin kristal berraklığındaki suları, etrafını saran ormanlar, kuşların melodisi… Bunlar, o anı bir masal gibi yapıyordu. “Azmak tekne turu nereden kalkıyor?” diye sorarken içimde hissettiğim o belirsizlik, yerini büyük bir huzura bırakmıştı. Teknede sadece ben ve birkaç yabancı vardı, ama hepsi birbirinden uzak gibiydi. Sadece ben o anı yaşıyor gibiydim. Birden, rüzgârın sesiyle birlikte biraz daha derinlere daldım. “Herkes kendi yolunda bir hayat sürer,” diye düşündüm. Ben de o gün, Azmak’ın sularında, hayatın daha derin anlamlarını keşfedecekmişim gibi hissediyordum.
Ve o an, düşüncelerimden sıyrıldım. Kendimi teknenin kenarına yaslayarak, Azmak’ın berrak suyunun içinden yansıyan güneşi izledim. Bir anda, hayal kırıklığımdan hiç eser kalmamıştı. Her şey birbirine bağlanmıştı. Saatler, sanki sadece orada, o teknede geçiyordu.
Bir Düşünce, Bir Umut
Tekne turu bittiğinde, hiç gitmek istemedim. Hızla geçen saatlerin ardından, nehrin kenarında bir yürüyüş yapmak istedim. İçimde bir umut, bir huzur vardı. O günün sonunda öğrendim ki, bazen işler yolunda gitmediğinde bile, küçük bir değişiklik, bir yer değişimi, bir manzara bile tüm hayal kırıklığını silip atabiliyor.
Azmak tekne turunun kalktığı yerin Akyaka olduğunu öğrendim ve bir sürü şey keşfettim. Ama bir tek kelime bile, o günü yaşamaktan daha değerli olamazdı. Hayat, bazen bize çok basit bir soruyla gelir: “Azmak tekne turu nereden kalkıyor?” Bunu bir soru olarak sormak, bazen büyük bir değişimin başlangıcıdır.
Ve şimdi, her zaman o soruyu sorarken, o tekne turunu hatırlayacağım. O tekne, sadece bir araç değildi; beni bir yerlere götüren, bana daha fazlasını hatırlatan bir anıydı.